کسی آن سوی دیوار دلتنگی هایم گوش ایستاده

تا برای بهانه ای که تقویمم را بی بهار کرد ترانه بسراید

اما...چه بهانه ای

وسیع تر از تو و نگاه بی تفاوت وسکوتی بی نهایت

برای ابدی شدن زمستان قلبم؟

پی نوشت ۱:

کجاست قیصر شعر ایران که باز هم برایمان بنویسد که:

"از تمام رمز وراز های ع ش ق

جز همین سه حرف چیزی سرم نمیشود...

ولی...راستی....دلم که میشود!"

پی نوشت ۲:

گاهی ما را چه میشود

که تمام رویای ما کسی میشود...که ما تمام رویای او نیستیم؟