در پس یک سکوت تکراری              خنده های همیشه اجباری

میتراود به گونه ام اشکی              قطره هایی ز جنس تنهایی

جمله ها هم زمانشان گم شد        فعل های همیشه اخباری

میروم،می نشینم،می گریم            گریه های همیشه پنهانی

حالم امروز مثل دریاییست              تشنه ی موج های طوفانی

در وجودم تلاطم دریا                     در نگاهم کویر بارانی

رفتی و نور آسمان کم شد             گشت تاریک قرص نورانی

یک دمم اشک و یک دمم آه است     آه از این زندگی الزامی

درک این روز ها چه دشوار است       درک این لحظه های توخالی

مــیــروی در مسـیر و میـدانم           نیست در قلب تو پشیمانی

خانه ی خاطرات کـمرنگم               میرود زود رو به ویرانی

من فـرامـوش میـشوم کم کم          همچو یک آه سرد طولانی

لیک در قلب من تو جاویدی              گر چه میدانم و نمیدانی