گاهی به نگاهی دل ما شاد نکردی!

حیف از تو که ویرانه ای آباد نکردی!!

 

صد بار به گلزار خزان آمد وگل رفت...

این مرغ اسیر از قفس آزاد نکردی!!

 

ای خسرو شیرین دهنان این نه وفا بود!

یک ره گذری جانب فرهاد نکردی!!

 

بسیار مبال ای شجر وادی ایمن..

یک جلوه چو آن حسن خداداد نکردی!

 

از ،سِیر ،چه فیض ار نبود راه خطرناک..

ای شمع شبی رو به ره باد نکردی!!

 

باید زتو آموخت حزین رشک محبت!!

لبریز فغان بودی وفریاد نکردی!!