توي روزگاري كه...دل واسه ي شكستنه...
قيمت طلاي دل...قد سنگ واهن...
بين اين همه غريبه...يه نفر مثل توميشه...
اشنائي كه تو قلبم...مي مونه واصه هميشه
تو نباشي چه كسي منو نوازش مي كنه...
با صبوري بامن دل خسته سازش مي كنه...
تو نباشي چه كسي منو نوازش مي كنه... با صبوري بامن دل خسته سازش مي كنه...تو نباشي نمي خوام لحظه اي رو سر بكنم...
نمي دونم بعد تو من چي رو باور بكنم...
نمي تونم نمي تونم كه تو رو رها كنم...
بعد تو من چه كسي رو عشق من صدا كنم...
تو نباشي چه كسي منو نوازش مي كنه...
با صبوري بامن دل خسته سازش مي كنه...توي روزگاري كه عشق...بين رسم زندگي نيست
وقتي تو دلهاي سنگين...هيچ كسي هميشگي نيست
بين اين همه غريبه...يه نفر مثل توميشه
اشنائي كه تو قلبم...مي مونه واسه هميشه
تو نباشي چه كسي منو نوازش مي كنه...
با صبوري بامن دل خسته سازش مي كنه...
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و ششم دی ۱۳۸۴ ساعت ۱۰:۹ ب.ظ توسط دل شکسته
|