ز دستم بر نمي خيزد كه يكدم بي تو بنشينم
بجز رويت نمي خواهم كه روي هيچ كس بينم
من اول روز دانستم كه با شيرين در افتادم
كه چون فرهاد بايد شست دست از جان شيرينم
تو را من دوست مي دارم خلاف هر كه در عالم
اگر طعنه ست بر عقـلم و گر رخنه ست بر دينم
نـمـی دانــم پـس از مــرگم كسـی یـادم كند يانه؟
بـــخــوانــد دفــتـر شعـرم، مرا شادم كند يا نه؟
مــنی كـــه بـــا امــیــد لـطف یـزدان رفتم از دنيا
نــمـــی دانم كه او گوشی به فريادم كند يا نه؟
هـــر آنكس را كه در دنيا زخود رنجانده ام گاهی
نــمــی دانـــم زبـنــد خــویـش آزادم كند يا نه؟
اگــر بــا تـیـشه طـعـنـه بـشـد ویـران دلـی از من
نــمـی دانــم كــه آن ویــرانـــه آبادم كند يا نه؟
بـه نـاحـق گـر كـه خوردم مالی از طفل يتيم اينك
نمـــی دانـــم كــه بــا بـخشيدنم شادم كند يا نه؟
اگـرگــردیـد نـیــلی صـورتـی از سـيلـی و مُـشـتم
نــمــی دانــم گــذ شــتــش خـانه آبادم كند يانه؟
اگـر گـاهـی دل مــادر زخـود رنــجــانـده گرداندم
نـــمـــی دانــم كــه شـيرش را حلالم ميكند يانه؟
ز فـــرمان پــدر گاهــی اگـــرپــیــچـيده ام سر را
نــمـــی دانــم كــه با بخشش زلالم می كند يانه؟
اگر حــقــی بـه ناحق كرده ام در طول عمر خود
نــمی دانـم كـه صاحب حق خلاصم می كند يانه؟
اگــر گــامــی بــه راه كــج نهادم ، پای درظـلمت
نــمــی دانـــم كــه پا فكری به حالم می كند يانه؟
دروغــم گــر کــه فــردی را گــرفــتـار بلا گرداند
گــذ شــتـش آنــک آســوده خـیـالم می کند یا نه؟
دل جــاویـــد گــر رنـجـیـده شد از دست این و آن
نــمــی دانــم کـــه دل دور از ملالم می کند یا نه؟