یک شب گرم و تب آلود
آمدی از شهر باران
ناگهان از هر جوانه
گل بر آمد چون بهاران
ای تو از نسل بهاران
ای امید سبزه زاران
ای صدایت پاک و معصوم
چون سرود چشمه ساران
ای نگاه تو همیشه
مثل دریا بیکرانه
ای بلند گیسوانت
خوشترین شعر شبانه
ای که نامت در زمانه
گشته در خوبی فسانه
کرده اینک در دل من
آتش عشق تو خانه
ای که نامت بر لب من
معنی خوب سرودن
خوشترین ایام عمرم
لحظه های با تو بودن
 
.........................................................................
 
غم میون دو تا چشمون قشنگت لونه کرده
شب تو موهای سیاهت خونه کرده
دو تا چشمون سیاهت مثل شبهای منه
سیاهی های دو چشمت مثل غمهای منه
وقتی بغض از مژه هام پایین میاد بارون میشه
سیل غمها وادیمو ویرونی کرده
وقتی با من میمونی تنهاییمو باد میبره
دو تا چشمام بارون شبونه کرده
بهار از دستای من پر زد و رفت
گل یخ توی دلم جوونه کرده
تو اتاقم دارم از تنهایی آتیش میگیرم
ای شکوفه توی این زمونه کرده
چی بخونم جوونیم رفته صدام رفته دیگه
گل یخ توی دلم جوونه کرده

 

***************************

مثل خارم رو زمین ، توی صحرا

تو مثل بارون تندی ، داری سبزم

 میکنی اگه تنهام رو زمین ، توی 

شبها تو مثل ماه بزرگی که نگاهم

 میکنی توی شنزارای خالی ، اگه

 بارون نگیره نمیمونه خار تنها ، توی

 خشکی میمیره چی بگم من تک

و تنها ، وقتی تاریکی میادتوی تاریکی

 میترسم ، اگه مهتاب بمیره . . .