عشق...............
نشاط انگيز و ماتم زائی ای عشق
عجب رسواگر و رسوائی ای عشق
اگر چنگ تو با جانی ستيزد
چنان افتد که هرگز بر نخيزد
يكي را بر مراد دل رساني
يكي را در غم و حسرت نشاني
يكي را همچو مشعل بر فروزي
ميان شعله ها جانش بسوزي
خوشاآنكس كه جانش از تو سوزد
چو شمعي پاي تا سر بر فروزد
خوشا عشق و خوشا ناكامي عشق
خوشا رسوائي و بدنامي عشق
خوشا بر جان من هر شام و هر روز
هم درد و هم داغ و هم سوز
خوشا عاشق شدن اما جدايي
خوشا عشق و نواي بينوايي
خوشا در عشق سوختن ها
ميان شعله اش افروختن ها
چو عاشق از نگارش كام گيرد
چراغ آرزوهايش بميرد
اگر ميداد ليلي كام مجنون
كجا افسانه مي شد نام مجنون؟
هزاران دل به حسرت خون شداز عشق
يكي را در اين ميان مجنون شد از عشق
در اين آتش هر انکس بيشتر بسوخت
چراغش در جهان روشنتر افروخت
نواي عاشقي ها در بي نوائيست
دوام عاشقيها در جدايي است