کیه که آخر دیوونگیه واسه چشات
کیه جز من که میمیره واسه لحن خنده هات

کی برات قصه میگه شبا که خوابت نمیره
کیه پا به پات میاد وقتی که بارون میگیره

کیه وقتی تشنته تو ابرا بلوا میکنه
اگه یه جرعه بخوای کویر رو دریا میکنه

یه شب موی تو رو به صدتا مهتاب نمیده
خودش میسوزه ولی تن به سایه و آب نمیده

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو میگفتم
هنوزم خیس چشمام وقتی یاد تو می افتم

هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره
هنوزم میگم خدایا کاشکی برگرده دوباره