مي دونم بي تو هلاكم ، اي كه باروني به خاكم

منو پُر كن از ترانه ، تُو ركوع آخرينت !

قلم خشكيده ي من ، واسه چشماتُ سرودن

صد هزار دفه شكسته ، پاي اسم نازنينت !

 

تُو نگام يه التماسه ، واسه اينه بي هواسه

كاش ببينيُ بخوني ، معنيِ بهونه هامو

من يه زخم از غمي خوبم ، هم قسم شو با غروبم

بگو تنها نمي ذاري ، تا هميشه شونه هامو

 

از قنوت نابِ دستات ، از حروف پاك چشمات

به غزل رسيده شعرم ، غزلي جنس ستاره !

تُو نجابت نگاهت ، تُو غرور بي گناهت

داره گُم ميشه دلي كه ، غير تو چيزي نداره !

 

آخ اگه باشي كنارم ، تُو زمستونا بهارم

با مني كه بي تو هيچم ، تو بيا وُ همنفس باش

تو خودِ راز و نيازي ، يه فرودي يه فرازي

واسه اين عاشقِ پرواز ، آسموني بي قفس باش